Там, дзе ў маі каштаны квітнеюць,
Там, дзе ў чэрвені птушкі пяюць,
Там, дзе людзі з усмешкай сустрэнуць,
Там, дзе будынкі штодзенна растуць –
Стаіш ты, мой Гомель!
Тут сустракаецца радасць і гора,
Байкер сур, езны і вяселы бядняк.
Гомель квітнеючы, дзіўны мой горад
Без цябе выжыць не змагу я ніяк:
Дык жыві ж ты заўседы!
Там парк старажытны з цудоўным палацам,
Там Сож прабягае з крыштальнай вадой.
Ты – матчына сэрца, бацькоўская праца,
Дзе я нарадзіўся з чыстай душой,
Дзякуй, мой Гомель!
Там, дзе ў маі каштаны квітнеюць,
Там, дзе ў чэрвені птушкі пяюць,
Там, дзе людзі з усмешкай сустрэнуць,
Там, дзе будынкі штодзенна растуць –
Стаіш ты, мой Рагачоў!
Каліб пра сябе трохі напісаў, Дінар. Нейкае ўсходнее імя.
Вот я стишок написал, два дня старался:
Там, дзе ў маі каштаны квітнеюць,
Там, дзе ў чэрвені птушкі пяюць,
Там, дзе людзі з усмешкай сустрэнуць,
Там, дзе будынкі штодзенна растуць –
Стаіш ты, мой Рагачоў!